ตอนที่ 17 : การกีฬากับจริยธรรม : หนังสืออุดมการณ์โอลิมปิกของคูเบอร์แต็ง : แปลโดย : ดร.นิพัทธ์ อึ้งปกรณ์แก้ว
การกีฬากับจริยธรรม ประเด็นจริยธรรมได้รับความสนใจในบางคราวและการสนับสนุนอย่างไม่เต็มใจจากการออกกำลังกาย กล่าวโดยสรุป การกีฬาเป็นเพียงสิ่งเร้าทางอ้อมต่อจริยธรรมเท่านั้น เพื่อจะทำให้การกีฬาเป็นสิ่งเร้าทางตรงนั้น พวกเราต้องทำให้เป้าประสงค์ของการกีฬาเป็นการสร้างสำนึกต่อความสมัครสมานสามัคคีซึ่งจะทำให้การกีฬามุ่งหน้าไปไกลกว่าที่เคย สิ่งนี้คือหัวใจสำคัญต่อบูรณาการระหว่างการกีฬากับจริยธรรม ณ การประชุมและพิธีมอบรางวัล ผู้กล่าวสุนทรพจน์ทั้งหลายได้แสดงความสามารถของตนเองอย่างเต็มที่ในหัวข้อนี้ซึ่งเป็นดั่งการประกาศเกียรติคุณ อย่างไรก็ตาม ข้อมูลสนับสนุนยังคงไม่หนักแน่นเพียงพอ โดยเหตุนี้ พวกเราจึงติดหนี้บุญคุณของเรือเอกเอแบรต์ (นายทหารเรือฝรั่งเศส) ซึ่งเขียนเอกสารที่น่าสนใจเกี่ยวกับการศึกษาความเป็นชายและ “ภารกิจทางกาย” ซึ่งท่านได้นิยามภารกิจเหล่านี้อย่างละเอียด เอแบรต์ได้สรุปหน้าที่ดังกล่าวไว้เป็นกฎสองข้อกล่าวคือ จงใช้ทุกวิถีทางที่จำเป็นในการพัฒนาความสามารถของร่างกายท่านและจงรักษาความสามารถเหล่านี้ด้วยการหลีกเว้นจากสิ่งบั่นทอน โดยจะไม่เคยมีสะพานที่ถูกสร้างขึ้นจากฟากหนึ่งของแม่น้ำสู่อีกฟากหนึ่งซึ่งสั้นกว่านี้อีกแล้วระหว่างการกีฬากับจริยธรรม การหลีกเว้นจาก “สิ่งบั่นทอนความสามารถทางกาย” คือการหลีกเว้นจากความมากเกินควรของทุกสิ่ง ซึ่งอย่างน้อยก็เป็นกฎที่เห็นได้ชัดของจริยธรรมบริสุทธิ์โดยพวกเราจะได้พบข้อจำกัดที่เป็นนัยของคำกล่าวนี้ ยังไม่เคยมีการบังคับใช้กฎในลักษณะนี้ การมองย้อนกลับไปที่อารยธรรมกรีกโบราณจะไม่เกิดผลใดในการค้นหาร่องรอย ชาวกรีกไม่ได้อยู่ในระดับที่สูงนักในเรื่องนี้ จิตสำนึกต่อดุลสังคมในระดับสูงมักทดแทนประมวลจริยธรรม ยิ่งไปกว่านั้น อารยธรรมของพวกเราคงจะดีขึ้นหากปฏิบัติตามแนวทางในเรื่องนี้ของชาวกรีกโบราณ อารยธรรมของพวกเราจะถอดหลักพื้นฐานของความยืดหยุ่นที่พึงประสงค์จากพวกเขา แต่ไม่ใช่มาตรฐานจริยธรรมที่สูงส่งกว่า นอกจากนี้ วัฒนธรรมกีฬาในประเทศกรีซก็ไม่เคยเป็นที่แพร่หลายดังความเชื่อของพวกเรา หากพวกเราเพ่งพินิจจะพบว่า ผู้เขียนจำนวนมากสื่อถึงความเห็นแพร่หลายของมติสาธารณะที่รังเกียจการออกกำลังกายมาโดยตลอด ยิ่งกว่านั้น คนที่ออกกำลังกายไม่ได้รับการยกย่องให้เป็นตัวแบบของความดีงามและความสันโดษ แม้จะเป็นประเทศอังกฤษซึ่งเข้มแข็งที่สุดในการกีฬาในสมัยพวกเรา ก็อาจเกินไปที่จะกล่าวว่า หากตีความภาษาอย่างเคร่งครัดที่สุดแล้ว นักกีฬามีความดีงามกว่าพลเมืองอื่น ดังนั้น แม้บางครั้งบุคคลจะปฏิบัติ “ภารกิจทางกาย” ในส่วนแรกที่ข้าพเจ้ากล่าวถึงข้างต้น แต่ทั่วไปแล้ว เขาจะไปไม่ถึงข้อจำกัดทั้งหลายของส่วนหลัง ในทุกแห่ง บางคนก็ …
